پرشیا2دانلود

بیا بریم دریا کنار، دریا کنار هنوز قشنگه....

آخــــــــــی کی این برنامه رو یادش میاد ؟

تاپ تاپ خمیر شیشه و پنیر
دست کی بالا؟!!
خانم بهار خانم بهار
دست کی بالا؟!!
بستنیا
بستنیا 
دست کی بالا؟!!
مرغ ماهی خوار!! صد باریکلاااا 

از فانتزی های یه دختر:
یه دوس پسرم نداریم که بیاد دستمونو بگیره ببردمون شمال، بعد بریم وسط دریا باهم آب بازی کنیم، و یهو یه موج بلند بیاد و تو امواج محو بشه، غرق بشه، بره بمیره... 
بعد مام بیایم بشینیم تکُ تنها، لب ساحل؛ خیره شیم به دریا و بخونیم:
دریـــــــــــا !!
هشتمیــن عشـــق مــرا بُــردی ... 

عکس‌العمل دخترا وقتی دوس پسرشون بهشون اس‌ام‌اس میده..

دیدین این فیلمارو که بچه گم میشه بعد پدرمادرشون پیداش میکنن نیم ساعت تو بغل همدیگه گریه میکنن؟
والا ما بچه بودیم گم میشدیم بعدِ اینکه پیدامون میکردن نیم ساعت مثه خر کتک میخوردیم 

یبار نزدیک بود ماشین زیرم کنه.. مادرم وختی مطمئن شد که زنده موندم با پاره آجر میدویید دنبالم 

.

.

.

یکی از فانتزیام اینه که :

به دوس دخدرم 3 صبح زنگ بزنم بگم بیا دم در کارت دارم !

بعدش اونم بیاد با یه تاپ و شلوارک و یه مانتوی ژولیده و چشای نیمه باز تو ماشینم !

بگم عشقم تو بخواب فقط میخوام نگات کنم !

بعد گازشو بگیرم برم شمال 7 صبح لب ساحل باشم !

تو یه ساحل آروم وایسم و دوتا درارو باز کنم و خودم بشینم چارزانو رو کاپوت و نگاش کنم، اونم با نسیم ساحل بیدار شه و از خوشحالی جیییییییییغ بکشه و در اثر ایست قلبی جونشو بده به شما 

و من اونجا با گیتارم این آهنگو بخونم :

دریاااااا ، هشتمین عشق مرا بردیییییی !

.

.

.

هميشه تو ماشين موقع پخش اون آهنگى كه كلى منتظرش بودى، بغل دستيت بعد يك ساعت سكوت، يهو ياد يه خاطره ى قشنگ ميوفته.

میخوای بزنی نصفش کنی 

.

.

.

ﺭﻭﺯﯼ ﺷﯿﺦ ﺑﻪ ﻫﻤﺮﺍﻩ ﭼﻨﺪ ﺗﻦ ﺍﺯ ﻣﺮﯾﺪﺍﻥ ﻏﻨﯽ ﻭ ﻣﺎﯾﻪ ﺩﺍﺭﺵ ﺣﻮﺍﻟﯽ ﻣﯿﺪﺍﻥ ﮐﺎﺝ ﻣﺸﻐﻮﻝ ﺩﻭﺭ ﺩﻭﺭ ﺑﻮﺩﻧﺪﯼ.
ﺗﯿﭗ ﺧﻔﻦ ﺷﯿﺦ ﺑﺎﻋﺚ ﺟﻠﺐ ﺗﻮﺟﻪ ﺩﺍﻓﺎﻥ ﺣﺎﺿﺮ ﺩﺭ ﻣﺤﻔﻞ ﺩﻭﺭ ﺩﻭﺭ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ. ﺑﻪ ﻧﺎﮔﻪ ﭼﺸﻢ ﻣﺒﺎﺭﮎ ﺷﯿﺦ ﺑﻪ (ﺩﺍﻓﯽ ﺍﺳﻤﯽ) ﺍﻓﺘﺎﺩ!
ﭘﺲ ﺷﯿﺦ ﺷﯿﺸﻪ ﺑﺮﻗﯽ ﺍﺗﻮﻣﺒﯿﻞ ﻣﺮﯾﺪ ﺭﺍ ﭘﺎﯾﯿﻦ ﺑﺪﺍﺩ ﻭ ﭼﺸﻤﮑﯽ ﻋﺎﺭﻓﺎﻧﻪ ﻭ ﺍﺯ ﺧﻠﻮﺹ ﺩﻝ ﺑﻪ ﺩﺧﺘﺮﮎ ﺣﻮﺍﻟﻪ ﻧﻤﻮﺩﻧﺪﯼ!
ﺩﺧﺘﺮﮎ ﺧﻨﺪﻩ ﻣﻠﯿﺤﯽ ﺑﻪ ﺷﯿﺦ ﻧﺜﺎﺭﻩ ﮐﺮﺩ! ﺩﺭ ﮐﻤﺎﻝ ﻧﺎ ﺑﺎﻭﺭﯼ ﺷﯿﺦ ﺍﺯ ﺩﺍﺩﻥ ﻧﻤﺮﻩ ﺗﻠﻔﻦ ﺧﻮﯾﺶ ﺍﺟﺘﻨﺎﺏ ﻧﻤﻮﺩﯼ!
ﻣﺮﯾﺪﺍﻥ ﺧﺸﺘﮏ ﺑﺮ ﮐﻒ ﻣﺎﻧﺪﻧﺪ ﮐﻪ یاشیخ! ﮐﺎﺭ ﺭﺍ ﺁﻥ ﺑﮑﺮﺩ ﮐﻪ ﺗﻤﺎﻡ ﺑﮑﺮﺩ!
ﭼﻪ ﺣﮑﻤﺘﯽ ﺩﺭ ﻧﺪﺍﺩﻥ ﻧﻤﺮﻩ ﺗﻠﻔﻦ ﺑﻮﺩﻧﺪﯼ که ﻣﺎ ﻫﻤﭽﻮﻥ ﺁﻓﺘﺎﺏ ﭘﺮﺳﺖ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺟﺎﻫﻠﯿﻢ!؟
ﺷﯿﺦ ﺷﯿﺸﻪ ﺭﺍ ﺑﺎﻻ ﺑﺪﺍﺩ ﻭ ﺻﺪﺍﯼ ﺿﺒﻂ ﮐﻪ ﺁﻫﻨﮓ (ﻧﺎﺭﯼ ﻧﺎﺭﯼ ﻧﺎﺭﯼ) ﺑﻮﺩ ﺭﺍ ﮐﻢ ﻧﻤﻮﺩ ﻭ ﭘﺎﺳﺦ ﺑﺪﺍﺩ:
هماﻧﺎ ﺩﺧﺘﺮﺍﻥ ﺁﻫﻦ ﭘﺮﺳﺘﻨﺪ!
ﺁﻥ ﺩﺍﻑ ﺍﺳﻤﯽ ، ﺍﺯ ﺑﺮﺍﯼ ﻣﺎﺷﯿﻦ ﻣﺮﯾﺪ ﺑﺮ ﻣﺎ ﺧﻨﺪﻩ ﺯﺩ. ﮐﻪ ﺍﮔﺮ ﻓﺮﺩﺍ ﺑﺎ ﭘﯿﮑﺎﻥ67 ﮔﻮﺟﻪ ﺍﯼ ﺧﺴﺘﻪ ﯼ ﺧﻮﺩﻣﺎﻥ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺑﯿﺮﻭﻥ ﺑﺒﺮﯾﻢ ﺗﺎﺯﻩ ﻫﻮﯾﺖ ﻭﺍﻗﻌﯿﺶ ﻣﻌﻠﻮﻡ ﻣﯿﺸﻮﺩ!
ﻣﺮﯾﺪﺍﻥ ﭼﻮ ﺍﯾﻦ ﺳﺨﻦ ﺑﺸﻨﯿﺪﻧﺪ ، ﺑﻪ ﺗﺮﺗﯿﺐ ﺣﺮﻭﻑ ﺍﻟﻔﺒﺎ ﺍﺯ ﻣﺎﺷﯿﻦ ﭘﯿﺎﺩﻩ ﺑﮕﺸﺘﯽ ﻭ ﺩﺳﺖ ﺑﺮ ﺳﺮ ﺯﻧﺎﻥ ﻭ ﮐﻼﻍ ﭘﺮ ﮐﻨﺎﻥ ﺗﺎ ﺍﺗﻮﺑﺎﻥ ﺻﺪﺭ ﺭﻓﺘﻪ ﻭ ﺍﺯ ﺧﺮﻭﺟﯽ ﺍﻭﻝ ﻭﺍﺭﺩ ﺧﯿﺎﺑﺎﻥ ﺷﺮﯾﻌﺘﯽ ﺷﺪﻧﺪﯼ ﻭ ﺍﺯ ﭘﻞ ﺭﻭﻣﯽ ﺑﻪ ﻗﯿﻄﺮﯾﻪ ﺭﺳﯿﺪﻧﺪﯼ ﻭ ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﺣﻠﻘﻪ ﺗﺎ ﺍﺑﺪ ﺑﺎﻗﯽ ﻣﺎﻧﺪﻧﺪ

.

.

.

پروفایل فیسبوک تماشاگر زن بازی ایران و ایتالیا طی روزهای گذشته حدود یک میلیون بازدید داشته است.
نکته جالب اینکه بسیاری از بازدیدکنندگان این ایرانی مقیم ایتالیا برایش پیام گذاشته اند که او باید بازیگر شود!

.

.

.

تو این فیلما که مادر پدرا قبل از رفتن تو اتاق بچه شون در میزنن اجازه میگیرن ، اینا همش کلک سینماییه، جلوه های ویژست 

بابای من که قبلنا همینجور یهویی در اتاقمو باز میکرد میومد الکی یه چیزی برمیداشت و میرفت، درم نمیبست...
جدیدا فقط میاد درو باز میکنه و میره، سطل آشغالم میذاره جلوش که یه وقت خود به خود بسته نشه !
همین روزاست که اول گاز اشک آور قِل بده تو بعد با پاش بزنه در رو بشکونه بیاد ​

.

.

.

تا حالا دقت کردین وقتی برمیگردیم خونه و میخوایم اون چیزی رو که جا گذاشتیمُ برداریم، با زانو و با زحمت زیاد میریم تو خونه که فرش کثیف نشه ولی برگشتنش خسته می شیم با کفش از رو فرش رد می شیم 

من اولش با کفش میرم بعد دلم میسوزه برا فرشا رو زانو بر می گردم 

.

.

.

دقت ﻛﺮﺩﻳﻦ وقتی مهمون میاد آشغال ﺭﻳﺰﻩ های روی قالی چقدر به چشم ﻣﻴﺎﻥ و بزرگ ﻣﻴﺸﻦ !؟
اصلا ﻣﻴﺎﻥ جلو سلام و احوالپرسی ﻣﻴﻜﻨﻦ

.

.

.

پشت جرثقیل

.

.

.

ﻫﺮﮐﯽ ﺗﻮﻧﺴﺖ 3 ﺑﺎﺭ ﺑﮕﻪ:
"ﭼﻪ ﮊﺳﺖ ﺯﺷﺘﯽ"

.

.

.

فیلمی که بعید میدونم کسی ندیده باشه و عاشقش نبوده باشه 

یادش بخییییییییییییییر 

فقط رکس کار میکرد، بقیشون نیگا میکردن 

.

.

.

این دو برادر در خرمشهر تعمیر کار ماشین هستن

خجالت نکش..

اینجوری هم به من نگاه نکن...

تو در چشمان من از تمام فرشته های دنیا زیبا تری...

حتی با ..

این لباس کهنه ...

با این دستهای چروک و سرما زده ..

لبخند بزن عروسک من...

سهم تو از دنیا لقمه ی کوچکی است که در دست داری..

و کلام آخر که زیباترین قسم سهراب سپهری هست...

نه تو میمانی و نه اندوه
و نه هیچ یک از مردم این آبادی ...

به حباب نگران لب یک رود قسم ،
و به کوتاهی آن لحظه ی شادی که گذشت،
غصه هم می گذرد ...
آنچنانی که فقط خاطره ای خواهد ماند ...

لحظه ها عریانند ،
به تن لحظه ی خود ،
جامه ی اندوه مپوشان ... هرگـز ...